Wigbald
  m.
  
  Old Saxon, Old English wig, Old High German wīc 'war, battle' + Old High German bald 'bold'.
  
  
  
  
- France
- 
- Latin
- ● 11thC Wibaldus (nom) CartSPL1 I;
 1101 Guibaldus (nom) ibid. X
- Middle French
- ● 1392 Gibaut MemBret-II col. 610;
 1493 Gibault MSR1838 p. 378
 
- Germany
- 
- Latin
- ● 779 Vuigbaldus (nom) quix-vol1 1;
 1137 Wibaldi (gen) ibid. 102,
 Wibaldo (dat) ibid. 102;
 1157 Wibaldus (nom) ibid. 44;
 1310 Wicboldum (acc) VFBStralsund 12
 
- Latvia
- 
- Latin
- ● 1286 Wigboldus (nom) RigSB 1025;
 1287 Wicboldo (dat) ibid. 501;
 1290 Wigboldo (dat) ibid. 227;
 1293 Wigboldo (dat) ibid. 43;
 1295 Wicboldo (dat) ibid. 59,
 Wigboldo (dat) ibid. 744;
 1302 Wicboldo (dat) ibid. 198;
 1303 Wicboldo (dat) ibid. 453
 
- The Netherlands
- 
- Latin
- ● 711 Wigibaldi (gen) OrkGZ no. 3;
 793 Wigbaldi (gen) ibid. no. 14;
 796 Wigbaldi (gen) ibid. no. 16;
 801 Wibaldi (gen) ibid. no. 22;
 814x815 Wigbaldus (nom) ibid. no. 27
 
Cite as: J. Uckelman, S.L. Uckelman. "Wigbald". In S.L. Uckelman, ed. The Dictionary of Medieval Names from European Sources, Edition 2020, no. 1. http://dmnes.org/2020/1/name/Wigbald.