Alrich
  m.
  
  Old English æþel, Old High German adal 'noble' + Old English rīc, Old High German rih 'ruler'.
  
  
  
  The name of a 6th C king of the Ostrogoths and a 6th C king of Bernicia.
 
  
  
- England
- 
- Latin
- ● 967 Æðelric (nom) CDAS DXXXXIII;
 c1145x1159 Eilric (gen) EYC-3 1666;
 1155 Eilric (nom) FPD p. 121, fn. 1;
 1189 Ailrici (gen) GASurv p. 204,
 Ailricus (nom) ibid. p. 148,
 Eilrich (nom) ibid. p. 107,
 Eilricus (nom) ibid. p. 136;
 1222 Ailrici (gen) StPaulDom p. 6,
 Alrici (gen) ibid. p. 34,
 ailrich (gen) ibid. p. 2
 
- France
- 
- Latin
- ● 657 Adalricus (nom) DCEL-2 CCCXXVIII;
 697 Adalrico (abl) ibid. Add. IX,
 Adalricus (nom) ibid. Add. IX;
 c823 Adalricus (nom) irminon-vol2 14, Gaugiacum
 
- Germany
- 
- Latin
- ● 822x875 Adalric (nom) TradCorb §69,
 Adalrico (abl) ibid. §127
 
- Ireland
- 
- Latin
- ● fin12thC Eilric (gen) MunDocIr III, p. 14
 
Cite as: S.L. Uckelman. "Alrich". In S.L. Uckelman, ed. The Dictionary of Medieval Names from European Sources, Edition 2016, no. 4. http://dmnes.org/2016/4/name/Alrich.