Isarn
  m.
  
  Old Saxon, Old High German īsarn 'iron'.
  
  
  
- France
 
- 
- Latin
 
- ● 10thC Ysarni (gen) St-Bernard-Romans 134;
 952 Isarni (gen) ibid. no. 108;
 11thC Isarni (gen) ibid. 135;
 1030 Isarnus (nom) StVdM-II 681;
 1030x1070 Ysarni (gen) St-Bernard-Romans no. 103;
 1031 Isarnus (nom) StVdM-II 685;
 1045 Isarno (abl) ibid. 691;
 1048 Ysarnus (nom) ibid. 737;
 1115 Isarnus (nom) ibid. 734;
 1273 Isarni (gen) RegToul-13thC p. 40,
 Isarno (abl) ibid. p. 23,
 Isarnus (nom) ibid. p. 23;
 1274 Isarni (gen) ibid. p. 57;
 1275 Isarnus (nom) ibid. p. 42
 
 
- Spain
 
- 
- Latin
 
- ● 1014 Issarnus (nom) CDCB-XV MMCLXXII
 
 
Cite as: S.L. Uckelman. "Isarn". In S.L. Uckelman, ed. The Dictionary of Medieval Names from European Sources, Edition 2016, no. 2. http://dmnes.org/2016/2/name/Isarn.